Stary Kanał Bydgoski to nie tylko unikatowy zabytek hydrotechniki ale także od wielu pokoleń jest to miejsce spotkań, spacerów czy zabaw bydgoszczan i turystów przybywających do miasta. Kanał powstał pod koniec XVIII wieku, zaś na początku wieku XIX za sprawą Ernsta Conrada Petersona zaczęto umacniać brzegi Kanału i tworzyć planty. Do powstania tego obszaru przyczyniło się również Towarzystwo Upiększania Miasta, z którego inicjatywy posadzono kilkaset drzew. Dzięki ich staraniom możemy teraz spacerować i chronić się w upalne dni przed słońcem w cieniu przepięknych i ogromnych drzew. Jeszcze przed rozpoczęciem II wojny światowej nad Kanałem znajdował się bardzo bogaty starodrzew. Tworzyły go m.in. dęby, lipy, kasztanowce, topole czarne, graby, sosny, wierzby i wiele innych. Bydgoszczanie nazywali tę okolicę zieloną wizytówką miasta. Powierzchnia plant w okresie powojennym zmniejszyła się z 74 do 47 ha ziemi. W latach 70. ubiegłego wieku został zasypany znaczny odcinek Kanału Bydgoskiego znajdujący się między dzisiejszą ulicą Grottgera a rondem Grunwaldzkim. Teren nad Starym Kanałem Bydgoskim tworzy przepiękny i zabytkowy park z licznymi alejkami dla pieszych i rowerzystów. Bulwar nad Kanałem można podzielić na trzy części: wschodnią – od ronda Grunwaldzkiego do IV śluzy przy ulicy Wrocławskiej, centralną jest to obszar między IV a V śluzą i zachodnią – od śluzy V do śluzy VI przy ulicy Bronikowskiego. Spacerując po plantach możemy podziwiać niezwykły mikroklimat, który znajduję się w centrum miasta. W tymże mikroklimacie znajduje się ok. 50 rodzajów drzew i ok. 60 rodzajów krzewów, oprócz tego różnego rodzaju kwiaty niektóre nawet objęte ścisłą ochroną. Najstarsze drzewa na tym obszarze pamiętają początki Starego Kanału. Już na samym początku spaceru na plantach możemy podziwiać przepiękny starodrzew bowiem znajdują się tam skupiska olch czarnych i topól czarnych są one rozciągnięte aż do wiaduktu kolejowego przy ulicy Nakielskiej największe z tych okazów mają ponad 400m w obwodzie idąc dalej przy ulicy Staroszkolnej napotkamy dwa klony srebrzyste również wpisana na listę pomników przyrody i ostatni pomnik znajdujący się opodal alejek nad Kanałem to wiąz szypułkowy „Bartłomiej” znajduje się on za V śluzą przy ulicy Czarna Droga. Oprócz wymienionych pomników może podziwiać młodsze drzewa i inną roślinność. Spacerują w piękny jesienny dzień może uzbierać bukiet kolorowych i przeróżnych liści: kasztanowca, lipy, dębów, klonów a także olch, wiązów czy też topól czarnych. Oprócz liści nad Kanałem możemy znaleźć także zioła takie jak chmiel, tatarak, perz, pokrzywę, czarny bez a także wiele innych. Jesienią pozbieramy liście, a wiosną może cieszyć się widokiem rozkwitających kwiatów np. kocanki, konwalii i przebiśniegów.

Bulwar nad Kanałem można podzielić na trzy części: wschodnią – od ronda Grunwaldzkiego do IV śluzy przy ulicy Wrocławskiej, centralną jest to obszar między IV a V śluzą i zachodnią – od śluzy V do śluzy VI przy ulicy Bronikowskiego. Spacerując po plantach możemy podziwiać niezwykły mikroklimat, który znajduję się w centrum miasta. W tymże mikroklimacie znajduje się ok. 50 rodzajów drzew i ok. 60 rodzajów krzewów, oprócz tego różnego rodzaju kwiaty niektóre nawet objęte ścisłą ochroną. Najstarsze drzewa na tym obszarze pamiętają początki Starego Kanału. Już na samym początku spaceru na plantach możemy podziwiać przepiękny starodrzew bowiem znajdują się tam skupiska olch czarnych i topól czarnych są one rozciągnięte aż do wiaduktu kolejowego przy ulicy Nakielskiej największe z tych okazów mają ponad 400m w obwodzie idąc dalej przy ulicy Staroszkolnej napotkamy dwa klony srebrzyste również wpisana na listę pomników przyrody i ostatni pomnik znajdujący się opodal alejek nad Kanałem to wiąz szypułkowy „Bartłomiej” znajduje się on za V śluzą przy ulicy Czarna Droga. Oprócz wymienionych pomników może podziwiać młodsze drzewa i inną roślinność. Spacerują w piękny jesienny dzień może uzbierać bukiet kolorowych i przeróżnych liści: kasztanowca, lipy, dębów, klonów a także olch, wiązów czy też topól czarnych.